Een wandeling door de tijd, veertig jaar NOF

Dit artikel is ontleend aan een (schoenen)doos vol met oude(re) uitgaven van NOFiteiten, verzameld door de redacteur van ons verenigingsblad.

In die (schoenen)doos ontbreken wat edities, dus tijdens deze tijdreis worden misschien wel stappen overgeslagen. Er zijn zomaar en nogal willekeurig allerlei 'wapenfeiten' verzameld. Onze Engelse vrienden noemen dat 'walking in memory-lane'. Loopt u mee?

Het begin lijkt best wel in orde, er komt koninklijke goedkeuring!
"Wij, Juliana, bij de gratie Gods Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje Nassau, enz., enz.
Beschikkende op de verzoekschriften ter bekoming van erkenning van de daarin genoemde, voor minder dan dertig jaar aangegane, verenigingen door goedkeuring van hare daarbij overlegde statuten ... hebben goedgevonden en verstaan"
de overlegde statuten der navolgende vereniging goed te keuren en deze vereniging mitsdien te erkennen ....

Vervolg Strunk deel 1

City-orgel
Strunk maakte voor het Cityorgel ook gebruik van materiaal dat hij nog had liggen, inclusief sommige kerkorgel windladen en stemmen. Dat het orgel toch nog zo aardig voor de dag kwam lag voornamelijk aan de (toen nog) goede akoestiek van de zaal (1830 mensen!) en natuurlijk ook door de kwaliteit van Cor Steyn die juist vanuit City zijn populariteit nog verder zou uitbouwen. Zijn ritmische spel paste uitstekend bij dit orgel.

ln 1937 leverde Strunk aan het Amsterdamse Rembrandt Theater zijn derde grote theaterorgel op. Dit theater had al een orgel traditie want tot 1927 stond hier een 2 klaviers Oskalyd orgel. In dat jaar werd het vervangen door een 3 klaviers Standaart orgel dat in 1937 weer werd vervangen door een 4 klaviers Strunk orgel.

Afgelopen jaar heb ik de theaterorgels van de firma Standaart belicht. Standaart was op de Nederlandse markt de bekendste Nederlandse theaterorgelbouwer en waarschijnlijk hebben zij alleen al in Nederland zo'n vijftig à zestig theaterorgels geplaatst. Daarvan zijn er nu nog maar een stuk of wat over. Een mooi voorbeeld van een origineel Standaart theaterorgel staat er in het Fortis Theater a/d Schie in Schiedam. En in Boskoop wordt binnenkort het NOF/VARA orgel weer opgebouwd.
En natuurlijk mogen we ook niet vergeten, het grote Standaart/Compton concertorgel uit de voormalige AVRO studio dat daar helaas niet meer staat opgesteld maar voorlopig ligt opgeslagen, wachtend tot er nieuwe lokatie wordt gevonden. Dit orgel was Standaart's grootste creatie op theaterorgelgebied, 4 manualen, 18 theaterorgelstemmen en bij oplevering op het vierde klavier nog een koppeling naar 7 kerkorgelstemmen. Doordat Standaart tijdens de installatie failliet ging is dit orgel in 1936 afgebouwd door Compton. Vandaar dat de naam Compton op de speeltafel staat vermeld, en niet die van Standaart, hoewel het voor een groot deel wel een Standaart orgel betreft.

Vervolg...

Op verzoek van Palla is er ook nog een koppelfluit geplaatst, ten koste van de Saxofoon(die helaas helemaal verdwenen is). In de accompagnement
kamer is er een extra JazzTrompet geplaatst, dit laatste op advies van Cor Steyn. In de jaren vijftig werd het orgel door Fonteijn helderder geintoneerd. Ook is de koppeling met het kerkorgel ongedaan gemaakt. Lage en hoge druk pijpwerk ging niet echt goed samen.

Met dit AVRO orgel kwam er dus een eind aan de ontwikkelingen bij Standaart want mede door nadelige koersen van het Engelse Pond leed men verlies op de Ëngelse orgels en men kon het niet meer bolwerken. Het faillissement werd aangevraagd.
Er is daarna nog wel een nieuwe firma Standaart opgericht, maar die richtte zich voornamelijk op stemmen, onderhoud en herplaatsing van orgels.